Cahit GÜNAY

BENDEKİ İNAT!..

 

Karşı safa dizmişler düşmanı sıra sıra

Kuyu kazdırıyorlar bin bir aşkla bu ara

Tövbe tutmaz belli ki kangren olmuş yara

Bunlar adet edinmiş okşandıkça azıyor

İhanetin adında bizce hicran yazıyor

 

Onlar cennet düşlerken benim çevrem kan gölü

Vicdan desen kerbela zaten aratmaz çölü

Ama dünya kör sağır, sanki yaşayan ölü

Ahir zaman diyorlar bu zamanın adına

Eremedik bi türlü şu vuslatın tadına

 

Oysa günün farkı yok kör bakana geceden

Dua etsen nanköre kabul görmez yüceden

Bir gün yine irkilip, kutlu sözden heceden

Uyanarak sabaha Türkü tekrar tanırlar

Toprak damı gözleyip kıyamettir sanırlar

 

Coğrafyanın kaderi, barut kokusu sarar

Barut bile kandine devşirmiş köle arar

İşte tamda bu yüzden gaflet gönlümü yorar

Irkın sırtı kalında elsiz değil vurana

Hep birlikte koşarlar bir gün gelir turana

 

Tutsam gökte yıldızı tutsam GÜN’eşi AY’ı

Kavgaları bitirip tavaf etsem dünyayı

Sonra çocuklar gelse onlarla içsem çayı

Kurtlar kuşlar toy kurar bayram eder kâinat

Böyle bir hayalim var bu hayal bende inat.

 

Cahit GÜNAY (Şair- Yazar & Gönül Elçisi)