İsmet GEDİK

BİZİM ÇOCUKLAR

 

Boynu bükük mahzun duruşu

Hüküm giymiş gibi coğrafi suçtan

Savrulup kuru yaprak gibi

Düştünüz kuru ağaçtan

 

Üç öğün bulunmaz yemek

Bunu bilirler baştan

Elleri toz toprak içinde

Oyuncakları taştan

 

Baş yarılır, diş çürür

Bihaberdir ilaçtan

Şarkısı, türküsü gelir

Gözünden akan yaştan

 

Yol bekler ekseriye

Gidenler gelir mi geriye

Selam salar sevgiliye

Postacısı kuştan

 

Çocuklar, bizim çocuklar

Bakın etrafa ne çoklar

Çare mi beklenir bre ahmaklar

Kulağı sağır gözleri şaştan

 

Bir olmuş ağalar beyler

Çobandan her gün bir kuzu yerler

Kimi kime şikâyet etsin

Tezgâh kurulmuş işliyor baştan

 

İsmet GEDİK (Eğitimci – Şair – Ozan)