İsmet GEDİK

DEĞİŞTİ

Konuşurken gözlerinin ışığında

Aydınlanıyordu yüzüm

Aydınlanıyordu sabahlar

Sevinçler savruluyordu gökyüzüne

Uyanıp canlanırken canlılar

Kıpır kıpırdı

Yerimde

Duramıyorum

Şimdi meyvesi üzerinde kurumuş bir ağaca

Esen güz yelleri gibi soğuk sözlerin

Yüzünde hüzün

Gülemiyorum

Avcılara çepeçevre yakalanmış av gibi

Tedirgin, telaşlı, çaresiz kalbim

Saçlarına kör düğümle bağlı gözlerim

Biçareyim

Çözemiyorum

İsmet GEDİK (Eğitimci – Şair – Ozan)